Hoogteziekte kan optreden vanaf een verblijf van vier à acht uur boven 2.000 à 2.500 m.
Meestal echter treden symptomen pas op vanaf 3.000 à 3.500 m.
Vooral personen die rechtstreeks naar grote hoogten gaan (bv. met het vliegtuig)
dienen de eerste dagen rustig ter plaatse te blijven en zeker geen alcohol en
slaapmiddelen te gebruiken.
De gevoeligheid voor hoogteziekte is individueel verschillend en wordt niet beïnvloed
door fysische training of door reizen tevoren op grote hoogte.
De begintekens zijn hoofdpijn, slapeloosheid, moeheid, geen eetlust, misselijkheid,
droge hoest en kortademigheid.
Het eindstadium is waterophoping in hersenen en longen en kan leiden tot
levensbedreigende situaties.
De belangrijkste boodschap is preventie:
- Verblijf eerst een twee- à drie-tal dagen rond 2.000 m.
-
Eens boven de 3.000 m. stijgt men best niet meer dan 300 m. per dag.
Als men last krijgt, blijft men best een dag ter plaatse en als het niet betert,
moet men 500 m. dalen. - Drink voldoende!
-
Eventueel kan preventief een waterafdrijvend middel helpen, maar dan
moet men zeker verschillende liters drinken (bv. Diamox Sustets tweemaal per dag).
